Zapraszamy Państwa na spacer po Galerii Marszałkowskiej w Olsztynie!
Hall II piętra zdobią obecnie obrazy z cyklu „Pejzaż warmiński” autorstwa Tadeusza Bałakiera. Wystawę można oglądać do 29 maja, w dni powszednie, w godzinach 8:00–15:00. Wstęp wolny – gorąco polecamy!
Poniżej kilka słów o autorze, napisanych piórem kuratorki wystawy, Ity Haręzy:
TADEUSZ BAŁAKIER GALERIA MARSZAŁKOWSKA 2024
Pierwsze wrażenie z wystawy, jest związane z łagodnością pejzażu. Możemy znaleźć tu wszystko to co może zaoferować zamykająca w sobie największe wartości przyroda, widoki sielskie, spokojne, młodopolska atmosfera, gdzie oznaki działalności człowieka tworzą romantykę wiejskiej scenerii.
Drugie spojrzenie pozwala dostrzec, że pejzaż w ujęciu Tadeusza Bałakiera to portret nie tyle miejsca co zjawiska - zwykle jednego wybranego zdarzenia w naturze. Nie są to żadne spektakularne czy dramatyczne sceny burzy, pożaru, wichury lecz zwyczajnie piękne i skromne a jednak cudowne: ułożenie chmur na niebie, gra świateł na zboczu, korona drzewa zapalona refleksem słońca, odbicie kołysanej w wodzie łódki, księżycowe cienie na gładkim śniegu, o urodzie, co najwyżej, teatralnego upiora nocy. Portrety codziennych objawień stanowią przyczynę konkretnych obrazów.
Składniki płócien:kolor, forma, światło, pełnią rolę służebną w kontekście celu jakim jest przedstawienie tego wyczuwalnego poetyckiego tematu. Czytelna jest tu fascynacja kształtami ulotnymi: utkanymi z chmur, odbić w wodzie, cieni. W celu utrwalenia zachwytu chwilą autor stworzył z powszechnie dostępnych składników bardzo osobisty przepis na tkankę obrazu. Wydaje się jakby cała obrazowana natura falowała, płynnie i bardzo powoli poruszała się w rytmie wyznaczanym właściwą malarzowi elegancką dyrygenturą. Tadeusz Bałakier maluje uważnie i detalicznie, unikając malarskich przypadków precyzyjnie planuje kompozycje płócien. Farbę układa gładko na podobraziu, właściwie ukrywając gestykulację malowania. Z zaangażowaniem oddaje materię obserwowanych przedmiotów, specjalizuje się w prześwitach, lśnieniach, gorących błyskach słońca na skrajach dnia. Ze znawstwem operuje właściwościami barw i ich wzajemnych relacji polegających na rozwijaniu spektrum temperaturowego i dopełniania kolorów.Walor także buduje kolorem. Zestawia duże miękkie plamy barwne i je nawarstwia. Buduje napięcia na ich granicach. Zabiegi kolorystyczne są tu z pewnością wynikiem pogłębionych obserwacji właściwości koloru w świetle i w cieniu, w warunkach naturalnych.
Obrazy nie wydają się być malowane szybko, w zgodzie z nieuniknionymi i stałymi przemianami natury. Przeciwnie. Zatrzymują w swej oleistej strukturze podziw w sposób obiektywny. Jakby swą osobowością malarz nie chciał zakłócać kontaktu odbiorcy obrazu z fragmentem zapamiętanego przezeń widoku. Stoi obok. Oddziela pejzaż i obraz pejzażu, od siebie, czasu, współczesnego malarstwa i Świata.
